soudný
Tchèque
Adjectif
nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
---|---|---|---|---|---|
animé | inanimé | ||||
singulier | nominatif | soudný | soudná | soudné | |
vocatif | soudný | soudná | soudné | ||
accusatif | soudného | soudný | soudnou | soudné | |
génitif | soudného | soudné | soudného | ||
locatif | soudném | soudné | soudném | ||
datif | soudnému | soudné | soudnému | ||
instrumental | soudným | soudnou | soudným | ||
pluriel | nominatif | soudní | soudné | soudná | |
vocatif | soudní | soudné | soudná | ||
accusatif | soudné | soudná | |||
génitif | soudných | ||||
locatif | soudných | ||||
datif | soudným | ||||
instrumental | soudnými |
soudný \ˈsɔʊ̯dniː\ (comparatif : soudnější, superlatif : nejsoudnější)
Synonymes
Antonymes
- nesoudný
Dérivés
- soudně
- soudnost
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.