storno

Voir aussi : Storno

Italien

Étymologie

De stornare.

Nom commun 1

Singulier Pluriel
storno
\ˈstor.no\
storni
\ˈstor.ni\

storno \ˈstor.n\ masculin

  1. (Ornithologie) Étourneau.

Nom commun 2

Singulier Pluriel
storno
\ˈstor.no\
storni
\ˈstor.ni\

storno \ˈstor.no\ masculin

  1. Annulation d'une facture, ristourne.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe stornare
Indicatif Présent (io) storno
Imparfait
Passé simple
Futur simple

storno \ˈstor.no\

  1. Première personne du singulier de l’indicatif du verbe stornare.

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi

  • storno sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 
  • storno dans le recueil de citations Wikiquote (en italien) 

Néerlandais

Étymologie

De l’italien storno.

Nom commun

storno \Prononciation ?\ masculin

  1. (Comptabilité) Extourne.

Synonymes

  • terugboeking

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 16,1 % des Flamands,
  • 29,6 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Tchèque

Étymologie

De l’italien storno.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif storno storna
Génitif storna storen
Datif stornu stornům
Accusatif storno storna
Vocatif storno storna
Locatif stor
ou stornu
stornech
Instrumental stornem storny

storno neutre

  1. Annulation d'une facture, ristourne.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Voir aussi

  • storno sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.