stranguria

Italien

Étymologie

Du latin stranguria.

Nom commun

Singulier Pluriel
stranguria
\stran.ˈgu.rja\
strangurie
\stran.ˈgu.rje\

stranguria \stran.ˈɡu.rja\ féminin

  1. Strangurie.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Vocabulaire apparenté par le sens

Voir aussi

  • stranguria sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 

Latin

Étymologie

Du grec ancien στραγγουρία, strangouría, apparenté à strangulo.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif stranguriă stranguriae
Vocatif stranguriă stranguriae
Accusatif stranguriăm stranguriās
Génitif stranguriae stranguriārŭm
Datif stranguriae stranguriīs
Ablatif stranguriā stranguriīs

stranguria \Prononciation ?\ féminin

  1. Strangurie, rétention d’urine.
    • Arction aliqui potius arcturum vocant. similis est verbasco foliis, nisi quod hirsutiora sunt, caule longo, molli, semine cumini. nascitur in petrosis radice tenera, alba, dulci, quae decoquitur in vino ad dentium dolorem, ut ore ita contineatur. decoctum bibitur propter ischiada et stranguriam. ex vino ambustis inponitur et pernionibus; foventur eadem cum radice semine trito in vino.  (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)
      L'arction (Arctium lappa, L.), nommé par quelques-uns arcturus, a les feuilles semblables à celles du bouillon blanc, si ce n'est qu'elles sont plus velues, la tige longue, molle, la graine du cumin. Il croît dans les terrains pierreux. La racine en est tendre, blanche et douce. On le fait bouillir dans du vin pour le mal de dents, et on garde cette décoction dans la bouche. On le prend en boisson pour la coxalgie et la strangurie. On l'applique, avec du vin sur les brûlures et les engelures, qu'on fomente aussi avec la racine et la graine pilée, dans du vin.

Synonymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.