sumptus

Latin

Étymologie

Déverbal de sumo, dérivé de sumptum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif sumptus sumptūs
Vocatif sumptus sumptūs
Accusatif sumptum sumptūs
Génitif sumptūs sumptuum
Datif sumptūi
ou sumptū
sumptibus
Ablatif sumptū sumptibus

sumptus \Prononciation ?\ masculin

  1. Dépense, frais, coût.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif sumptus sumptă sumptum sumptī sumptae sumptă
Vocatif sumpte sumptă sumptum sumptī sumptae sumptă
Accusatif sumptum sumptăm sumptum sumptōs sumptās sumptă
Génitif sumptī sumptae sumptī sumptōrŭm sumptārŭm sumptōrŭm
Datif sumptō sumptae sumptō sumptīs sumptīs sumptīs
Ablatif sumptō sumptā sumptō sumptīs sumptīs sumptīs

sumptus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de sumo.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.