sustantiva

Voir aussi : sustantivá

Espagnol

Forme d’adjectif

Genre Singulier Pluriel
Masculin sustantivo
[sustanˈtiβo]
sustantivos
[sustanˈtiβos]
Féminin sustantiva
[sustanˈtiβa]
sustantivas
[sustanˈtiβas]

sustantiva \sus.tanˈti.βa\

  1. Féminin singulier de sustantivo.

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sustantivar
Indicatif Présent (yo) sustantiva
(tú) sustantiva
(vos) sustantiva
(él/ella/usted) sustantiva
(nosotros-as) sustantiva
(vosotros-as) sustantiva
(os) sustantiva
(ellos-as/ustedes) sustantiva
Imparfait (yo) sustantiva
(tú) sustantiva
(vos) sustantiva
(él/ella/usted) sustantiva
(nosotros-as) sustantiva
(vosotros-as) sustantiva
(os) sustantiva
(ellos-as/ustedes) sustantiva
Passé simple (yo) sustantiva
(tú) sustantiva
(vos) sustantiva
(él/ella/usted) sustantiva
(nosotros-as) sustantiva
(vosotros-as) sustantiva
(os) sustantiva
(ellos-as/ustedes) sustantiva
Futur simple (yo) sustantiva
(tú) sustantiva
(vos) sustantiva
(él/ella/usted) sustantiva
(nosotros-as) sustantiva
(vosotros-as) sustantiva
(os) sustantiva
(ellos-as/ustedes) sustantiva
Impératif Présent (tú) sustantiva
(vos) sustantiva
(usted) sustantiva
(nosotros-as) sustantiva
(vosotros-as) sustantiva
(os) sustantiva
(ustedes) sustantiva

sustantiva \sus.tanˈti.βa\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de sustantivar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de sustantivar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.