tèrç

Occitan

Étymologie

Du latin tertius troisième »).

Adjectif

Nombre Singulier Pluriel
Masculin tèrç
\ˈtɛɾs\
tèrces
\ˈtɛɾses\
Féminin tèrça
\ˈtɛɾso̞\
tèrças
\ˈtɛɾso̞s\

tèrç \ˈtɛɾs\ (graphie normalisée)

  1. Tiers.
    • Lo tèrç mond.
      Le tiers monde.
    • Una tèrça persona.
      Une tierce personne.

Nom commun

Singulier Pluriel
tèrç
\ˈtɛɾs\
tèrces
\ˈtɛɾses\

tèrç \ˈtɛɾs\ (graphie normalisée) masculin

  1. Tiers.
    • Los dos tèrces.
      Les deux tiers.
    • Faguèt una mitat del camin a chaval, un tèrç en batèu, un seisen en carreta, lo demai a pè.  (Joan Escafit, Los fadinèls, 2000)
      Il fit une moitié du chemin à cheval, un tiers en bateau, un sixième en charrette, le reste à pied.

Prononciation

  • Béarn (Occitanie) : écouter « tèrç ['tɛɾs] »

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.