tanc
: tánc
Occitan
Étymologie
- (Nom commun 1) De l’anglais. À l’origine, c’était le nom de code secret du blindé alors récemment inventé (Première Guerre mondiale).
- (Nom commun 2) Du latin stancus.
- (Nom commun 3) Probablement du gaulois *tanno- « chêne ».
Nom commun 1
Singulier | Pluriel |
---|---|
tanc \ˈtaŋk\ |
tancs \ˈtaŋt͡s\ |
tanc \ˈtaŋk\ masculin (graphie normalisée)
Nom commun 2
Singulier | Pluriel |
---|---|
tanc \ˈtaŋk\ |
tancs \ˈtaŋt͡s\ |
tanc \ˈtaŋk\ masculin (graphie normalisée)
Nom commun 3
Singulier | Pluriel |
---|---|
tanc \ˈtaŋk\ |
tancs \ˈtaŋt͡s\ |
tanc \ˈtaŋk\ masculin (graphie normalisée)
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
Wolof
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.