tarzhañ

Voir aussi : tarzhan

Breton

Étymologie
Dérivé de tarzh, avec le suffixe -añ.

Verbe

Mutation Infinitif
Non muté tarzhañ
Adoucissante darzhañ
Spirante zarzhañ

tarzhañ \ˈtar.zã\ intransitif-transitif (voir la conjugaison), base verbale tarzh- (pronominal : en em darzhañ)

  1. Apparaître, se montrer.
    • Tennañ a reas e zirenn eus e cʼhodell ha lakaat ar flamm da darzhañ. — (Édouard Ollivro, Pikoù Mab e Dad, traduit par Jakez Konan, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, page 55)
      Il retira (Retirer il fit) son briquet de sa poche et fit jaillir la flamme.
  2. Déferler.
  3. Détoner.
  4. Éclater.
  5. Exploser.
  6. Se lever (jour).

Variantes
  • tarzhal
  • tarzhiñ

Dérivés
  • dedarzhañ
  • tarzhad
  • tarzhadeg
  • tarzhadenn
  • tarzhadur
  • tarzher
  • tarzherezh
  • tarzhidigezh
  • tarzhus
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.