termit

Occitan

Étymologie

Dérivation régressive du pluriel termites, lui-même issu du latin tardif termitis, correspondant au latin tarmitis, pluriel de tarmes termite, ver qui ronge le bois »).

Nom commun

Singulier Pluriel
termit
\teɾ.ˈmit\
termits
\teɾ.ˈmits\

termit \teɾ.ˈmit\ masculin (graphie normalisée)

  1. (Entomologie) Termite, nom courant des Isoptères, ordre d’insectes sociaux xylophages.

Prononciation

Références

Suédois

Étymologie

De l’anglais termite, du latin termes[1].

Nom commun

Commun Indéfini Défini
Singulier termit termiten
Pluriel termiter termiterna

termit \Prononciation ?\ commun

  1. (Entomologie) Termite.

Références

  1. Svenska Akademiens ordbok, 2022 termit → consulter cet ouvrage

Tchèque

Étymologie

Du latin termes.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif termit termiti
ou termitové
Génitif termita termitů
Datif termitovi termitům
Accusatif termita termity
Vocatif termite termiti
ou termitové
Locatif termitovi termitech
Instrumental termitem termity

termit \Prononciation ?\ masculin animé

  1. (Entomologie) Termite.
    • Termiti jsou škůdci dřeva a pro svou schopnost strávit prakticky cokoli, mohou působit lidem značné škody.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

Dérivés

Voir aussi

  • termit sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.