termit
Occitan
Étymologie
- Dérivation régressive du pluriel termites, lui-même issu du latin tardif termitis, correspondant au latin tarmitis, pluriel de tarmes (« termite, ver qui ronge le bois »).
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
termit \teɾ.ˈmit\ |
termits \teɾ.ˈmits\ |
termit \teɾ.ˈmit\ masculin (graphie normalisée)
- (Entomologie) Termite, nom courant des Isoptères, ordre d’insectes sociaux xylophages.
Prononciation
- Béarn (France) : écouter « termit [Prononciation ?] » (bon niveau)
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
Suédois
Nom commun
Commun | Indéfini | Défini |
---|---|---|
Singulier | termit | termiten |
Pluriel | termiter | termiterna |
termit \Prononciation ?\ commun
- (Entomologie) Termite.
Références
- Svenska Akademiens ordbok, 2022 termit → consulter cet ouvrage
Tchèque
Étymologie
- Du latin termes.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | termit | termiti ou termitové |
Génitif | termita | termitů |
Datif | termitovi | termitům |
Accusatif | termita | termity |
Vocatif | termite | termiti ou termitové |
Locatif | termitovi | termitech |
Instrumental | termitem | termity |
termit \Prononciation ?\ masculin animé
Synonymes
Dérivés
- termitiště, termitière
Voir aussi
- termit sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.