tiran

Voir aussi : Tiran

Français

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

tiran \Prononciation ?\ masculin

  1. (Archaïsme) Variante de tyran.

Notes

  • Tyran est la seule graphie admise par le Dictionnaire de l’Académie Française, IVe édition (1762).

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe tirar
Indicatif Présent (yo) tiran
(tú) tiran
(vos) tiran
(él/ella/usted) tiran
(nosotros-as) tiran
(vosotros-as) tiran
(os) tiran
(ellos-as/ustedes) tiran
Imparfait (yo) tiran
(tú) tiran
(vos) tiran
(él/ella/usted) tiran
(nosotros-as) tiran
(vosotros-as) tiran
(os) tiran
(ellos-as/ustedes) tiran
Passé simple (yo) tiran
(tú) tiran
(vos) tiran
(él/ella/usted) tiran
(nosotros-as) tiran
(vosotros-as) tiran
(os) tiran
(ellos-as/ustedes) tiran
Futur simple (yo) tiran
(tú) tiran
(vos) tiran
(él/ella/usted) tiran
(nosotros-as) tiran
(vosotros-as) tiran
(os) tiran
(ellos-as/ustedes) tiran

tiran \ˈti.ɾan\

  1. Troisième personne du pluriel du présent de l’indicatif de tirar.

Prononciation

Néerlandais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Nombre Singulier Pluriel
Nom tiran tirannen
Diminutif tirannetje tirannetjes

tiran \Prononciation ?\ masculin

  1. Tyran.

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,5 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.