udjuvuohta

Same du Nord

Étymologie

De udju (« timide ») et du suffixe de dérivation nominale -vuohta.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif udjuvuohta udjuvuođat
Accusatif
Génitif
udjuvuođa udjuvuođaid
Illatif udjuvuhtii udjuvuođaide
Locatif udjuvuođas udjuvuođain
Comitatif udjuvuođain udjuvuođaiguin
Essif udjuvuohtan
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne udjuvuohtan udjuvuohtame udjuvuohtamet
2e personne udjuvuohtat udjuvuohtade udjuvuohtadet
3e personne udjuvuohtas udjuvuohtaska udjuvuohtaset

udjuvuohta /ˈuɟːuvuo̯htɑ/

  1. Timidité.
    • Behtolaš udjuvuohta ja vuollegašvuohta ii heive dutnje.  (pressreader.com)
      La fausse timidité et la fausse modestie ne vous conviennent pas.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.