unuparenta

Espéranto

Étymologie
De unu (« un »), parento (« parent ») et -a (terminaison des adjectifs).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Nominatif unuparenta
\u.nu.pa.ˈren.ta\		 unuparentaj
\u.nu.pa.ˈren.taj\
Accusatif unuparentan
\u.nu.pa.ˈren.tan\		 unuparentajn
\u.nu.pa.ˈren.tajn\

unuparenta \u.nu.pa.ˈren.ta\

  1. Uniparental.
    • Nun la registaro trovis novan fonton de enspezo en la grizaj milionoj: la pensiuloj, unuparentaj familioj, la vagabondoj sen hejmo kaj laboro, per la oblikva vojo forpreni bazan subvencion kaj rajton je socia helpo kaj per arbitra prezaltigo de elektro kaj gaso. — (Reto Rossetti, Progresa malegalo (Monato 1988:07:22))
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Prononciation
  • Toulouse (France) : écouter « unuparenta [Prononciation ?] » (bon niveau)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.