větrací
Tchèque
Étymologie
- De větrat (« ventiler, aérer »).
Adjectif
nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
---|---|---|---|---|---|
animé | inanimé | ||||
singulier | nominatif | větrací | |||
vocatif | větrací | ||||
accusatif | větracího | větrací | |||
génitif | větracího | větrací | větracího | ||
locatif | větracím | větrací | větracím | ||
datif | větracímu | větrací | větracímu | ||
instrumental | větracím | větrací | větracím | ||
pluriel | nominatif | větrací | |||
vocatif | větrací | ||||
accusatif | větrací | ||||
génitif | větracích | ||||
locatif | větracích | ||||
datif | větracím | ||||
instrumental | větracími |
větrací \ˈvjɛtrat͡siː\
Synonymes
- ventilační
Apparentés étymologiques
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.