větrní

Tchèque

Étymologie

Dérivé de vítr, avec le suffixe -ní.

Adjectif

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif větrní
vocatif větrní
accusatif větrního větrní
génitif větrního větrní větrního
locatif větrním větrní větrním
datif větrnímu větrní větrnímu
instrumental větrním větrní větrním
pluriel nominatif větrní
vocatif větrní
accusatif větrní
génitif větrních
locatif větrních
datif větrním
instrumental větrními

větrní \ˈvjɛtr̩ɲiː\

  1. D’aération.
    • větrní jáma, trou, conduit d’aération.

Variantes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.