valuta

Voir aussi : valūta

Indonésien

Étymologie

Du néerlandais valuta.

Nom commun

valuta \Prononciation ?\

  1. Valeur.

Italien

Étymologie

Féminin de l’ancien participe passé valuto de valere valoir »)[1].

Nom commun

Singulier Pluriel
valuta
\va.ˈlu.ta\
valute
\va.ˈlu.te\

valuta \va.ˈlu.ta\ féminin

  1. (Finance) Devise, valeur monétaire.
    • Prima dell'avvento dell'euro, la valuta italiana era la lira.
      Avant l’arrivée de l’Euro, la devise italienne était la lire.
  2. (Banque) Date de valeur.
    • Ho effettuato un versamento con valuta al 1 luglio.

Dérivés

Apparentés étymologiques

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe valere
Participe Présent
Passé
(féminin singulier)
valuta

amata \va.ˈlu.ta\

  1. Participe passé au féminin singulier du verbe valere.

Voir aussi

  • valuta sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 
  • Tematica:Valute dans le guide touristique Wikivoyage (en italien) 
  • valuta sur l’encyclopédie Vikidia (en italien) 

Sources

  1. « valuta », dans Treccani, Dictionnaire, encyclopédie et thésaurus italien en ligne → consulter cet ouvrage

Bibliographie

Néerlandais

Étymologie

De l’italien valuta.

Nom commun

valuta \va.ly.ta\ féminin

  1. (Finance) Monnaie.
    • Wat is de valuta van Zwitserland?
      Quelle est la monnaie de la Suisse ?
    • Een vreemde valuta.
      Une monnaie étrangère.
  2. Devises.
    • Valuta’s bezitten.
      Avoir des devises.

Vocabulaire apparenté par le sens

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,9 % des Flamands,
  • 98,7 % des Néerlandais.

Prononciation

  • (Région à préciser) : écouter « valuta [va.ly.ta] »

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Suédois

Étymologie

De l’italien valuta.

Nom commun

Commun Indéfini Défini
Singulier valuta valutan
Pluriel valutor valutorna

valuta \Prononciation ?\ commun

  1. (Économie) Devise.

Tchèque

Étymologie

De l’italien valuta.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif valuta valuty
Génitif valuty valut
Datif valutě valutám
Accusatif valutu valuty
Vocatif valuto valuty
Locatif valutě valutách
Instrumental valutou valutami

valuta \valʊta\ féminin

  1. (Finance) Devise, valeur monétaire.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.