varn

Voir aussi : värn

Breton

Forme de nom commun

Mutation Singulier Pluriel 1 Pluriel 2
Non muté barn barnioù barnoù
Adoucissante varn varnioù varnoù
Durcissante parn parnioù parnoù

varn \ˈvarn\ féminin

  1. Forme mutée de barn par adoucissement (b > v).
    • [...] : « Arsa, emezon, daoust hag e vanimp evelhen da dermal ken na sono trompilh ar varn diwezhañ ? »  (Jarl Priel, An teirgwern Pembroke, Éditions Al Liamm, 1959, page 17)
      [...] : « Eh bien, dis-je, est-ce nous resterons ainsi à ne rien faire jusqu’à ce que ne sonne la trompette du jugement dernier ? »

Forme de verbe

Mutation Infinitif
Non muté barn
Adoucissante varn
Durcissante parn

varn \ˈvarn\

  1. Forme mutée de barn par adoucissement (b > v).
    • — [...]. Na penaos e kredfen da varn hep barn va mamm-me ? [...].  (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, page 25)
      — [...]. Comment oserais-je te juger sans juger ma propre mère ? [...].

Estonien

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

varn \Prononciation ?\

  1. Porte-manteau.

Kotava

Étymologie

Racine inventée arbitrairement[1].

Nom commun

varn \varn\

  1. Maison rurale.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Augmentatifs

  • varnap

Diminutifs

  • varnam

Prononciation

  • France : écouter « varn [varn] »

Références

  • « varn », dans Kotapedia
  1. Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.