verwarring

Néerlandais

Étymologie

Composé de verwarren « embrouiller » avec le suffixe -ing.

Nom commun

Nombre Singulier Pluriel
Nom verwarring verwarringen
Diminutif verwarrinkje verwarrinkjes

verwarring \Prononciation ?\ féminin

  1. Confusion.
    • Verwarring van namen.
      Confusion de noms.
    • In verwarring raken.
      Se troubler.
    • Iem. in verwarring brengen.
      Induire quelqu’un en erreur.
    • Verwarring stichten.
      Jeter le trouble.
    • Dit kan aanleiding geven tot verwarring.
      Cela peut prêter à confusion.
    • Verwarring zaaien.
      Mettre l’embrouille.

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.