vilný

Voir aussi : Vilný

Tchèque

Étymologie

(XIXe siècle) Mot forgé au début de la Renaissance nationale tchèque et apparu dans le Rukopis královédvorský (un faux manuscrit moyen-âgeux) apparenté à volit choisir ») avec le suffixe -ný ; voir l’allemand Wille volonté »).

Adjectif

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif vilný vilná vilné
vocatif vilný vilná vilné
accusatif vilného vilný vilnou vilné
génitif vilného vilné vilného
locatif vilném vilné vilném
datif vilnému vilné vilnému
instrumental vilným vilnou vilným
pluriel nominatif vilní vilné vilná
vocatif vilní vilné vilná
accusatif vilné vilná
génitif vilných
locatif vilných
datif vilným
instrumental vilnými

vilný \vɪlniː\ (comparatif : vilnější, superlatif : nevilnější)

  1. Concupiscent, lubrique.
    • vilný stařec, vieillard concupiscent.
    • Chlapec ji příjemně probodal vilnými pohledy.
      …avec des coups d’œil concupiscents.

Synonymes

Dérivés

  • vilně
  • vilnost

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.