virkku
Finnois
Étymologie
- De l’adjectif virkeä.
Adjectif
Déclinaison
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | virkku | virkut |
Génitif | virkun | virkkujen |
Partitif | virkkua | virkkuja |
Accusatif | virkku [1] virkun [2] |
virkut |
Inessif | virkussa | virkuissa |
Élatif | virkusta | virkuista |
Illatif | virkkuun | virkkuihin |
Adessif | virkulla | virkuilla |
Ablatif | virkulta | virkuilta |
Allatif | virkulle | virkuille |
Essif | virkkuna | virkkuina |
Translatif | virkuksi | virkuiksi |
Abessif | virkutta | virkuitta |
Instructif | — | virkuin |
Comitatif | — | virkkuine- [3] |
Notes [1] [2] [3]
|
Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
---|---|---|
1re personne | virkkuni | virkkumme |
2e personne | virkkusi | virkkunne |
3e personne | virkkunsa |
Nature | Forme |
---|---|
Positif | virkku |
Comparatif | virkumpi |
Superlatif | virkuin |
virkku \ˈʋir.kːu\
Dérivés
- aamuvirkku — matinal
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.