vraný
: vrány
Tchèque
Étymologie
- Du vieux slave вранъ, vranŭ.
Adjectif
nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
---|---|---|---|---|---|
animé | inanimé | ||||
singulier | nominatif | vraný | vraná | vrané | |
vocatif | vraný | vraná | vrané | ||
accusatif | vraného | vraný | vranou | vrané | |
génitif | vraného | vrané | vraného | ||
locatif | vraném | vrané | vraném | ||
datif | vranému | vrané | vranému | ||
instrumental | vraným | vranou | vraným | ||
pluriel | nominatif | vraní | vrané | vraná | |
vocatif | vraní | vrané | vraná | ||
accusatif | vrané | vraná | |||
génitif | vraných | ||||
locatif | vraných | ||||
datif | vraným | ||||
instrumental | vranými |
vraný \ˈvraniː\
Synonymes
Prononciation
→ Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )
Paronymes
- vrány, corneilles
- vraní, de corneille
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.