vylučovací

Tchèque

Étymologie

De vylučovat, imperfectif de vyloučit éliminer »).

Adjectif

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif vylučovací
vocatif vylučovací
accusatif vylučovacího vylučovací
génitif vylučovacího vylučovací vylučovacího
locatif vylučovacím vylučovací vylučovacím
datif vylučovacímu vylučovací vylučovacímu
instrumental vylučovacím vylučovací vylučovacím
pluriel nominatif vylučovací
vocatif vylučovací
accusatif vylučovací
génitif vylučovacích
locatif vylučovacích
datif vylučovacím
instrumental vylučovacími

vylučovací \ˈvɪlut͡ʃovat͡siː\

  1. Éliminatoire.
    • vylučovací metoda, procédé éliminatoire.
  2. (Grammaire) Exclusif.
    • Spojky vylučovací jsou nebo, anebo, buď.
      Les conjonctions exclusives sont…

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.