wszeteczny

Polonais

Étymologie

De wsze tout ») et d’un radical qui est :
  1. soit ciec couler »)[1] - soit « dissolu, dissipé » ;
  2. soit tknąć, tykać toucher »), apparenté au tchèque všetečný indiscret, curieux ») - soit « qui touche à tout[2] ».

Adjectif

Nombre Cas Masculin
animé
Masculin
inanimé
Neutre Féminin
Singulier Nominatif wszeteczny wszeteczne wszeteczna
Vocatif
Accusatif wszetecznego wszeteczny wszeteczną
Génitif wszetecznego wszetecznej
Locatif wszetecznym
Datif wszetecznemu
Instrumental wszetecznym wszeteczną
Pluriel Nominatif wszeteczni wszeteczne
Vocatif
Accusatif wszetecznych
Génitif wszetecznych
Locatif
Datif wszetecznym
Instrumental wszetecznymi

wszeteczny \fʃɛˈtɛʧ̑nɨ\

  1. Dissolu, licencieux.
    • Nie unikał bowiem grzechu wszetecznego, zwłaszcza gwałcenia dziewic, więc był dotknięty chorobą raka.  (Anna Plenzler, Polska Głos Wielkopolski, 16/07/2004)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. Indécent, obscène.

Synonymes

Dérivés

  • wszetecznie
  • wszetecznik, wszetecznica
  • wszeteczność

Prononciation

Références

  1. « wszeteczny », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
  2. Jiří Rejzek, Dictionnaire étymologique tchèque, Leda, Prague, 2001
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.