bezwstydny

Polonais

Étymologie

Dérivé de bezwstyd, avec le suffixe -ny, apparenté à wstyd honte »), au russe бесстыдный, besstýdnyj, au tchèque bezostyšný.

Adjectif

Nombre Cas Masculin
animé
Masculin
inanimé
Neutre Féminin
Singulier Nominatif bezwstydny bezwstydne bezwstydna
Vocatif
Accusatif bezwstydnego bezwstydny bezwstydną
Génitif bezwstydnego bezwstydnej
Locatif bezwstydnym
Datif bezwstydnemu
Instrumental bezwstydnym bezwstydną
Pluriel Nominatif bezwstydni bezwstydne
Vocatif
Accusatif bezwstydnych
Génitif bezwstydnych
Locatif
Datif bezwstydnym
Instrumental bezwstydnymi

bezwstydny \bɛsˈfstɨdnɨ\

  1. Éhonté.
    • Podchodziliście do śmierci w sposób bezwstydny, zafałszowany i obłudny!  (Włodzimierz Kowalewski, Bóg zapłacz!, 2000)
      Vous avez abordé la mort de manière éhontée, fausse et hypocrite !

Synonymes

Dérivés

  • bezwstydnie éhontément »)
  • bezwstydność

Références

    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.