youcʼhal
Breton
Verbe
youcʼhal \ˈjuː.ɣal\ intransitif-transitif direct (voir la conjugaison), base verbale youcʼh-
- Crier, hurler.
Koll a reaz he benn; en em lakaat a reaz da grial ha da ioucʼhal ken a dregerne an aot gant-han, betek Rufellik ha Tregastel zoken.
— (Lan Inisan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 313)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Koll a reas e benn ; en em lakaat a reas da grial ha da youcʼhal ken na dregerne an aod gantañ, betek Rufellig ha Tregastell zoken.
— (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, page 226)- Il perdit la tête ; il se mit à crier et à hurler, tant que le rivage en résonnait jusqu’à Ruffélic et Trégastel même.
Variantes
- youal
- youañ
Dérivés
- youcʼhadeg
- youcʼhadenn
- youcʼher
- youcʼherezh
- youcʼhus
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.