zíj́n
Néerlandais
Forme d’adjectif possessif
zíj́n \ˈzɛɪn\ (Orthographe de 1996)
- Forme emphatique de zijn.
De moeilijkheid zit nu hierin dat ik ervoor gekozen heb te proberen háár invalshoek te belichten, háár stem te vinden, maar ik moet dat wel doen met zíj́n gegevens, zíj́n woorden.
— (Gloria Wekker, « De mooie Joanna en haar huurling », dans OSO. Tijdschrift voor Surinaamse Taalkunde, Letterkunde en Geschiedenis, no 3, 1984 [texte intégral])- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Forme de verbe
zíj́n \ˈzɛɪn\ (Orthographe de 1996)
- Forme emphatique de zijn.
En ja: Italianen zíj́n natuurlijk ook de meesters in het schoenmaken.
— (« Dit Belgische schoenlabel is ideaal voor de comfortabele maar chique modemomenten », dans L’Officiel België, 24 juillet 2020 [texte intégral])- Et oui: les Italiens sont bien naturellement aussi les maîtres du nettoyage.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.