zibenn

Breton

Forme de nom commun

Mutation Singulier Pluriel
Non muté dibenn dibennoù
Adoucissante zibenn zibennoù
Durcissante tibenn tibennoù

zibenn \ˈziː.bɛn\ masculin

  1. Forme mutée de dibenn par adoucissement.
    • Kelou e varo a zeuas da Gamma war zibenn an noz : edo-hi hecʼh-unan war he zremenvan.  (Meven Mordiern, Notennou diwar-benn ar Gelted koz, o istor hag o sevenadur, Skridoù Breizh, 1944, page 281)
      La nouvelle de sa mort parvint à Kamma vers la fin de la nuit : elle était elle-même à l’agonie.

Forme de verbe

Mutation Forme
Non muté dibenn
Adoucissante zibenn
Durcissante tibenn

zibenn \ˈziː.bɛn\

  1. Forme mutée de dibenn par adoucissement.
    • Mab Arraiz o gwel er stad-se hag a zibenn anezo.  (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, page 216)
      Le fils d’Arraiz les voit dans cet état et les décapite.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.