arduus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | arduus | arduă | arduum | arduī | arduae | arduă |
| Vocatif | ardue | arduă | arduum | arduī | arduae | arduă |
| Accusatif | arduum | arduăm | arduum | arduōs | arduās | arduă |
| Génitif | arduī | arduae | arduī | arduōrŭm | arduārŭm | arduōrŭm |
| Datif | arduō | arduae | arduō | arduīs | arduīs | arduīs |
| Ablatif | arduō | arduā | arduō | arduīs | arduīs | arduīs |
arduus \Prononciation ?\
- Escarpé, raide, à pic, abrupt.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Haut.
ardua Alpium
— (Tacite. H. 4, 70)- les Alpes escarpées
Synonymes
Dérivés
Références
- « arduus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- [1] Julius Pokorny, Indogermanisches Etymologisches Woerterbuch, radical *er(ə)d-