arduus

Latin

Étymologie

De l’indo-européen commun *er(ə)d-  grandir, grand »)[1], d’où les mots gaulois *arduo-, Arduenna Ardennes »), le latin arbor arbre »), le tchèque růst pousser, croissance »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif arduus arduă arduum arduī arduae arduă
Vocatif ardue arduă arduum arduī arduae arduă
Accusatif arduum arduăm arduum arduōs arduās arduă
Génitif arduī arduae arduī arduōrŭm arduārŭm arduōrŭm
Datif arduō arduae arduō arduīs arduīs arduīs
Ablatif arduō arduā arduō arduīs arduīs arduīs

arduus \Prononciation ?\

  1. Escarpé, raide, à pic, abrupt.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Haut.
    • ardua Alpium  (Tacite. H. 4, 70)
      les Alpes escarpées

Synonymes

Dérivés

Références