practicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien πρακτικός, praktikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | practicus | practică | practicum | practicī | practicae | practică |
| Vocatif | practice | practică | practicum | practicī | practicae | practică |
| Accusatif | practicum | practicăm | practicum | practicōs | practicās | practică |
| Génitif | practicī | practicae | practicī | practicōrŭm | practicārŭm | practicōrŭm |
| Datif | practicō | practicae | practicō | practicīs | practicīs | practicīs |
| Ablatif | practicō | practicā | practicō | practicīs | practicīs | practicīs |
practicus \Prononciation ?\
Références
- « practicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage