structorius

Latin

Étymologie

Dérivé de structum, avec le suffixe -orius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif structorius structoriă structorium structoriī structoriae structoriă
Vocatif structorie structoriă structorium structoriī structoriae structoriă
Accusatif structorium structoriăm structorium structoriōs structoriās structoriă
Génitif structoriī structoriae structoriī structoriōrŭm structoriārŭm structoriōrŭm
Datif structoriō structoriae structoriō structoriīs structoriīs structoriīs
Ablatif structoriō structoriā structoriō structoriīs structoriīs structoriīs

structorius \Prononciation ?\

  1. De construction, de constructeur.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références