beklonken

Uitspraak

• Geluid:  beklonken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• be·klon·ken

Woordherkomst en -opbouw

• vervoeging van beklinken: de stam met de uitgang -en, zonder ge- vanwege voorvoegsel (is gelijk aan de onbepaalde wijs) maar met een klinkerwisseling i-o (/ɪ/ - /ɔ/)

Werkwoord

beklonken

1. meervoud verleden tijd van beklinken
   

   • Wij beklonken. 
     
   • Jullie beklonken. 
     
   • Zij beklonken. 

2. voltooid deelwoord van beklinken

   ▸ Maar het was nu eenmaal zo dat mannen een sigaar namen wanneer ze een zaak beklonken.^[1]

Gangbaarheid

• Het woord beklonken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "beklonken" herkend door:

Verwijzingen