bellare

Latijn

stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.
1e pers. enk.
ind. perf. act.
supinum
bellāre bellō bellāvī bellātum
eerste vervoeging volledig
Woordherkomst en -opbouw

Werkwoord

bellāre

  1. oorlog voeren, strijden
Schrijfwijzen
  • bellor
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.