voeren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig bijvoeglijk
voerenvoerend
voergevoerd
voering
Uitspraak
  • Geluid:  voeren    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˈvurə(n) / (2 lettergrepen)
Woordafbreking
  • voe·ren
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘leiden, vervoeren’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
  1. doen varen cf. Duits: führen
  2. voer = bont?, cf. Engels: fur
  3. >voe(de)ren cf. Duits: Futter
  4. >voe(de)ren
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
voeren
voerde
gevoerd
zwak -d volledig

Werkwoord

voeren

  1. overgankelijk geleiden, ergens heen brengen
    • De gijzelaar werd geblinddoekt naar het schavot gevoerd. 
  2. overgankelijk, (kleding) aan de binnenkant van een isolerende laag voorzien
    • Deze jas is met bont gevoerd. 
  3. overgankelijk, (voeding), (dierkunde) dieren te eten geven
    • Wanneer ga je de kat voeren? 
  4. ditransitief, (voeding), (dierkunde) als voedsel verstrekken
    • Voer dat maar aan de varkens! 
  5. overgankelijk iemand (m.n. een jong kind) eten in de mond stoppen
    • Het duurt uren om Jantje te voeren. 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • De vlag voeren
Stoett-2422 [2]
  • Staat voeren
Stoett-2150 [3]
Vertalingen

Werkwoord

vervoeging van
varen

voeren

  1. meervoud verleden tijd van varen
    • Wij voeren. 
    • Jullie voeren. 
    • Zij voeren. 

Zelfstandig naamwoord

de voeren mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord voer

Gangbaarheid

  • Het woord voeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.