benoemen

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  benoemen    (hulp, bestand)
  • IPA: /bəˈnumə(n)/ (3 lettergrepen)
Woordafbreking
  • be·noe·men
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
benoemen
benoemde
benoemd
zwak -d volledig

Werkwoord

benoemen

  1. overgankelijk ~ tot iemand aanwijzen voor het vervullen van een bepaald ambt
    • Hij werd tot gouverneur benoemd. 
  2. overgankelijk (taalkunde) ~ als vaststellen tot welke woordsoort een bepaald woord behoort
    • Het woord "beter" in de zin "Een beter huis" wordt als een bijvoeglijk naamwoord benoemd. 
  3. iets een naam geven
    • Wij kunnen zijn kapsel moeilijk benoemen. 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord benoemen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[1]

Verwijzingen

  1. Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.