gnuiven
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: gnuiven (hulp, bestand)
Woordafbreking
- gnui·ven
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘gniffelen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1920 [1]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| gnuiven |
gnuifde |
gegnuifd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
gnuiven
- ergatief onderdrukt, triomfantelijk lachen, vaak uit leedvermaak
- De kwajongen zat te gnuiven toen de leraar erin trapte.
Gangbaarheid
- Het woord gnuiven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gnuiven" herkend door:
| 65 % | van de Nederlanders; |
| 38 % | van de Vlamingen.[2] |
Verwijzingen
- ↑ "gnuiven" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.