impliciet

Uitspraak

• Geluid:  impliciet    (hulp, bestand)
• IPA: /ɪmpliˈsit/

Woordafbreking

• im·pli·ciet

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘mede erin betrokken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1832 ^[1]

Bijvoeglijk naamwoord

impliciet

1. niet uitdrukkelijk gezegd of erbij geschreven, maar wel in het gezegde of geschrevene opgesloten liggend

   • - In die tekst valt een impliciet verband te herkennen. 
   • - Volgens mij heeft heeft hij daarmee impliciet toegegeven dat hij zelf ook vindt dat hij een grove fout heeft gemaakt. 

Gangbaarheid

• Het woord impliciet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "impliciet" herkend door:

Verwijzingen