inire

Latijn

Uitspraak
  • IPA: /ɪ.ˈniː.rɛ/
Woordafbreking
  • in·i·re
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van īre met het voorvoegsel in- (of met het achtervoegsel -ire)
stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.		 1e pers. enk.
ind. perf. act.		 supinum
ĭnīre ĭnĕo ĭnĭi ĭnĭtum
onregelmatig volledig

Werkwoord

ĭnīre

  1. binnengaan (in), ingaan, betreden
  2. beginnen, ondernemen
  3. (een ambt) opnemen
Afgeleide begrippen
  • initium
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.