invenire
Latijn
Uitspraak
- IPA: /inˈu̯e.ni.re/
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van in bw en venire ww
| stamtijd | |||
|---|---|---|---|
| infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
| invĕnīre | invĕnĭo | invēni | invĕntum |
| vierde vervoeging | volledig | ||
Werkwoord
invenire
- overgankelijk vinden, aantreffen
- «Cruminam meam invenire non possum.»
- Ik kan mijn handtas niet vinden.
- «Cruminam meam invenire non possum.»
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.