pugnare
Latijn
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van pūgnus.
| stamtijd | |||
|---|---|---|---|
| infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
| pugnāre | pugnō | pugnāvī | pugnātum |
| eerste vervoeging | volledig | ||
Werkwoord
pugnāre
- vechten, strijden
- ruzie hebben
- tegenspreken
- vechten voor
- tweede persoon enkelvoud imperativus praesens passief van pugnāre
Afgeleide begrippen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.