regnare

Latijn

stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.		 1e pers. enk.
ind. perf. act.		 supinum
rēgnāre rēgnō rēgnāvī rēgnātum
eerste vervoeging volledig

Werkwoord

rēgnāre

  1. heersen
  2. tweede persoon enkelvoud imperativus praesens passief van rēgnāre
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.