resoluut

Nederlands

Uitspraak

Geluid: resoluut (hulp, bestand)

Woordafbreking

re·so·luut

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘vastberaden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1601 ^[1]

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	resoluut	resoluter	resoluutst
verbogen	resolute	resolutere	resoluutste
partitief	resoluuts	resoluters	-

Bijvoeglijk naamwoord

resoluut

met veel daadkracht en zonder aarzeling
- Zijn bewegingen zijn resoluut, zijn kin is hoog geheven. Wat Albert vooral ziet, is de heldere en directe blik van de luitenant. Een en al vastberadenheid. Opeens wordt hem alles duidelijk, alles. ^[2]
- Hij keek nog een keer naar de stad en draaide zich vervolgens resoluut om. ^[3]

Gangbaarheid

Het woord resoluut staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "resoluut" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.^[4]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

↑ "resoluut" in:
Sijs, Nicoline van der
, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
↑
Lemaitre, Pierre
"Tot ziens daarboven" 2014 ISBN 9789401601931 pagina 20
↑
Herzen, Frank
De zoon van de woordbouwer 1970 ISBN 9062805450 pagina 23
↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.