ruig

Uitspraak

• Geluid:  ruig    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ruig

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘ruw’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1292 ^[1]

Bijvoeglijk naamwoord

ruig

1. bestaande uit onregelmatige, stijve en dichte beharing

   • Hij liet zijn handen glijden door de ruige vacht van zijn geliefde hond. 

   ▸ Soms ook gehuld in een schapevacht, een ruige muts op het hoofd en een ketting in de hand. Of verkleed als duivels... 'Zijn hier ook stoute kinderen? ??^[2]

2. geneigd tot onbesuisd en grof gedrag

   • De waard zette die dronken ruige klanten zonder pardon buiten de kroeg. 

Gangbaarheid

• Het woord ruig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ruig" herkend door:

Verwijzingen