schurken

Uitspraak

• Geluid:  schurken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• schur·ken

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘(zich) wrijven’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1623 ^[1]

Werkwoord

schurken

1. wederkerend zich tegen een vast voorwerp wrijven, meestal om jeuk te bestrijden

   • Het paard schurkte zich tegen een boompje. 

Zelfstandig naamwoord

de schurken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord schurk

   ▸ De waarheidscommissie die nu was begonnen zou niet alleen onschuldige slachtoffers van de politieke processen van een kwade tijd vrijspreken. Ze zou ook schurken brandmerken en niet alleen Tsjecho-Slowaakse schurken.^[2]

Gangbaarheid

• Het woord schurken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schurken" herkend door:

Verwijzingen