sportief
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: sportief (hulp, bestand)
- IPA: / spɔrˈtif / (2 lettergrepen)
Woordafbreking
- spor·tief
Woordherkomst en -opbouw
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | sportief | sportiever | sportiefst |
| verbogen | sportieve | sportievere | sportiefste |
| partitief | sportiefs | sportievers | - |
Bijvoeglijk naamwoord
sportief [1]
- een ruime plaats inruimend voor het bedrijven van sport
- Hij is altijd sportief geweest.
- bereid een tegenstander fair te behandelen
- Dat is geen sportief gedrag!
Antoniemen
Hyponiemen
- directeur-sportief, directeurs-sportief
Afgeleide begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord sportief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "sportief" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.