staon
Limburgs
Uitspraak
- IPA: /stɔːn/ (Etsbergs)
Woordafbreking
- staon
Woordherkomst en -opbouw
- Van Protogermaans *sta-n-d-anan, van Proto-Indo-Germaans *steh₂-.
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| staon |
sting, stood, stóng |
gestange |
| klasse 8 | volledig | |
Werkwoord
staon
- (Hooglimburgs) staan
- «Ich staon noe bie g'r brögk.»
- Ik sta nu bij de brug.
- «Ich staon noe bie g'r brögk.»
- (Hooglimburgs) stilstaan, niet met de tijd meegaan
- «Baer druueg nag ömmer wiej böks, hae steit euverdudelikerwies!»
- Baer draagt nog steeds wijde broeken, hij gaat duidelijk niet met de tijd mee.
- «Baer druueg nag ömmer wiej böks, hae steit euverdudelikerwies!»
- (Hooglimburgs) status genieten
Afgeleide begrippen
- aafstaon
- aanstaon
- bestaon
- biestaon
- d'rveurstaon
- gestaon
- oetstaon
- ónstaon
- óntstaon
- ópstaon
- veraafstaon
- veraanstaon
- verstaon
- veróntstaon
- veurstaon
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.