turen

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  turen    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • tu·ren
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Noors, in de betekenis van ‘scherp kijken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1504 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
turen
tuurde
getuurd
zwak -d volledig

Werkwoord

turen

  1. inergatief aandachtig, onderzoekend naar iets kijken
    • Met een verrekijker tuurt hij naar de vogels. 
    • Kapitein Smit knijpt zijn ogen tot spleetjes en tuurt over de zee. [2]

Gangbaarheid

  • Het woord turen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
94 %van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. ↑ "turen" in:
    Sijs, Nicoline van der
    , Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org    ; ISBN 90 204 2045 3
  2. ↑ Sandra Klaassen, Maria van Donkelaar, en Martine van Rooijen. 2002. Zeemeerminnen, zeeschuimers en schuimkoppen. Rotterdam: Lemniscaat.
  3. ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be

Noors

Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
Woordafbreking
  • tu·ren
Naar frequentie 1755

Zelfstandig naamwoord

turen

  1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van tur (betekenis [A] + [B])

Zelfstandig naamwoord

turen

  1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van ture

Nynorsk

Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
Woordafbreking
  • tu·ren

Zelfstandig naamwoord

turen

  1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van tur (betekenis [A] + [B] + [C])

Zelfstandig naamwoord

turen

  1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van tur (betekenis [D])
Synoniemen
  • turet, o
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.