tweede persoon

Nederlands

Uitspraak

Geluid: tweede persoon (hulp, bestand)
IPA: / ˈtwedəpɛrˌson / (4 lettergrepen)

Woordherkomst en -opbouw

vaste verbinding van tweede (rangtelwoord) en persoon (zelfstandig naamwoord) ^[1]

Zelfstandig naamwoord

de tweede persoon m

(grammatica) term die de toegesproken persoon of personen aanduidt
1. persoonlijk voornaamwoord gebruikt voor toegesproken persoon of personen
2. bij een werkwoord vorm met de toegesproken persoon of personen als onderwerp

Verwante begrippen

Vertalingen

1.

Engels: second person ^(en)
Japans:
- Kanji: 二人称 ^(ja)
- Hiragana: ににんしょう ^(ja)
- Romaji: nininshou ^(ja)

Pools: pierwsza osoba ^(pl) v
Zweeds: andra person ^(sv) g

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

↑ tweede persoon op website: Etymologiebank.nl

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.