wegkeilen

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  wegkeilen    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • weg·kei·len
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
wegkeilen
keilde weg
weggekeild
zwak -d volledig

Werkwoord

wegkeilen

  1. overgankelijk zich van iets ontdoen op een onzorgvuldige manier
    • Ik ga die lege dozen even wegkeilen. 
Synoniemen

Gangbaarheid

  • Het woord wegkeilen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.