uitvaren

• Geluid:  uitvaren    (hulp, bestand)

• uit·va·ren

• samenstelling van  uit bw  en  varen ww 

uitvaren

1. ergatief met een vaartuig een nauw water, zoals een haven verlaten

   • Zij voeren de sluis uit. 

2. ergatief zijn zelfbeheersing verliezen en meer zeggen dan verstandig is

   • Toen hij dat hoorde voer hij uit tegen haar dat de glazen er van rinkelden. 

3. arch. een uitvaart houden, naar het graf vervoerd worden

• Het woord uitvaren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "uitvaren" herkend door: