affectari

affectari (Latein)

Verb

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular affector
2. Person Singularaffectāris
3. Person Singularaffectātur
1. Person Pluralaffectāmur
2. Person Pluralaffectāminī
3. Person Pluralaffectāntur
Perfekt 1. Person Singularaffectātus sum
Imperfekt 1. Person Singularaffectābar
Futur 1. Person Singularaffectābor
PPP
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularaffecter
Imperativ Singularaffectāre
Pluralaffectāminī
Alle weiteren Formen: Flexion:affectari

Alternative Schreibweisen:

adfectari

Nebenformen:

affectare

Worttrennung:

af·fec·ta·ri

Bedeutungen:

[1] transitiv: etwas zu erreichen streben, nach etwas/jemandem eifrig streben; erstreben
[2] transitiv: sich mit etwas befassen, sich mit etwas beschäftigen

Beispiele:

[1] „quia soles, domine, meas cachinnantes sepius nenias lepore satyrico litas libentius adfectari, dum ludicro Talia uentilans epigrammate comedica solita est uernulitate mulcere, additur quia et mihi nuper imperasse dinosceris ut feriatas affatim tuarum aurium sedes lepido quolibet susurro permulceam:“ (Fulg. myth. praef.)[1]
[1] „Qui plus quaerit esse quam licet, minus erit quam est. Ixion igitur coniugium Iunonis adfectatus, illa nubem ornauit in speciem suam, cum qua Ixion coiens Centauros genuit.“ (Fulg. myth. 2,14)[2]
[1] „Respice denique in illo odium publicum, et tu amorem affectare cunctorum.“ (Cassiod. var. 8,20,2)[3]
[2] „Sed ut Fenestella in archaicis scribit, hic primum venator fuit; cui cum ferinae cedis cruenta vastatio et solitudinum vagabunda errando cursilitas displiceret, plusquam etiam videns contiroletas suos, id est Acteonem, Adonem, Hippolitum miserandae necis functos interitu, artis pristinae affectui mittens repudium agriculturam affectatus est; ob quam rem matrem quasi terram omnium genetricem amasse dicitur.“ (Fulg. myth. 3,2)[4]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „affector“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 222.
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „affecto“ Spalte 1180.

Quellen:

  1. Fabius Planciades Fulgentius: Opera. Accedunt Fabii Claudii Gordiani Fulgentii v. c. De aetatibus mundi et hominis et S. Fulgentii Episcopi super Thebaiden, recensuit Rudolfus Helm. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1898 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 3.
  2. Fabius Planciades Fulgentius: Opera. Accedunt Fabii Claudii Gordiani Fulgentii v. c. De aetatibus mundi et hominis et S. Fulgentii Episcopi super Thebaiden, recensuit Rudolfus Helm. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1898 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 55.
  3. Magnus Aurelius Cassiodorus Senator: Opera. Pars 1: Variarum libri XII, De anima, Brepolis, Turnhout 1973 (Corpus Christanorum, Series Latina, Band XCVI), Seite 325.
  4. Fabius Planciades Fulgentius: Opera. Accedunt Fabii Claudii Gordiani Fulgentii v. c. De aetatibus mundi et hominis et S. Fulgentii Episcopi super Thebaiden, recensuit Rudolfus Helm. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1898 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 62.
Dieser Artikel wurde von Wiktionary herausgegeben. Der Text ist als Creative Commons - Attribution - Sharealike lizenziert. Möglicherweise können weitere Bestimmungen für Mediendateien gelten.