мьстити

Old Church Slavonic

Etymology

From мьсть (mĭstĭ), from Proto-Slavic *mьstiti.

Verb

мьстити • (mĭstitiimpf

  1. revenge
    • Ретъко, editor (1025±50?), “мьштѫ”, in Codex Suprasliensis[1] (in Old Church Slavonic), page (leaf) 18, line 15:
      понѣ нꙑн҄ѣ и҅сповѣдите о҅тъпадениѥ҆ б꙯оу вашемоу · дадите о̑убо да мь҆щѫ ѥ҅моу · народоу же многоу вѣровавъшоу · о̑устръмишѧ сѧ и҅ съкроушишѧ коумирѧ · и҅ крꙿстишѧ сѧ ·
      (please add an English translation of this quotation)
  2. avenge
    • Luke 18:3-7, from Codex Marianus, 3180300-3180510:
      въдова же бѣ въ градѣ томь · ꙇ прихождааше къ немꙋ г꙯лѭшти · мьсти мене отъ сѫпьрѣ моего · [...] да мьщѭ еѩ ·
      vŭdova že bě vŭ gradě tomĭ · i prixoždaaše kŭ nemu g:ljǫšti · mĭsti mene otŭ sǫpĭrě mojego · [...] da mĭštjǫ eję ·
      And there was a widow in that city; and she came oft unto him, saying: Avenge me of mine adversary. [...] I will avenge her.

Conjugation

Present tense of мьстити
singular dual plural
азъ (azŭ) тꙑ (ty) тъ () вѣ () ва (va) та (ta) мꙑ (my) вꙑ (vy) ти (ti)
мьщѫ (mĭštǫ) мьстиши (mĭstiši) мьститъ (mĭstitŭ) мьстивѣ (mĭstivě) мьстита (mĭstita) мьстите (mĭstite) мьстимъ (mĭstimŭ) мьстите (mĭstite) мьщѫтъ (mĭštǫtŭ)

Synonyms

Derived terms

References

  • Бояджиев, Андрей (2016) Старобългарска читанка[2], София